top of page

TEMATYKA WYKŁADÓW

 

Wykład 1

[Zasady Gry] Rola taksonomii. Definicja i cele. Kryzys w taksonomii. Kodeks Nomenklatury Botanicznej cz. 1 (nazwy taksonów, ważne opublikowanie, zasada priorytetu)

  

Wykład 2

Kodeks Nomenklatury Botanicznej cz. 2 (typy nomenklatoryczne). Rodzaje publikacji taksonomicznych (Flory i monografie). Rola herbariów dla zachowania różnorodności biologicznej. Konwencja CITES.

  

Wykład 3

Historia badań taksonomicznych (klasyfikacje starożytne, zielnikarze, pierwsi taksonomowie, Linneusz, postlinneuszowskie systemy naturalne, współczesna taksonomia).

  

Wykład 4

Fenetyka. Kladystyka. Źródła informacji taksonomicznych (morfologia, anatomia, cytologia, cytogenetyka, chemotaksonomia, ekologia).

  

Wykład 5

Cechy kluczowe / charakterystyka wybranych rodzin botanicznych klimatu umiarkowanego.

  

Wykład 6

Taksonomia molekularna –Cienie i blaski. Przebieg analizy filogenetycznej. Horyzontalny transfer genów. Hybrydyzacja i introgresja. Barkoding DNA. Grupy parafiletyczne a systemy klasyfikacji.

  

Wykład 7  

Fitogeografia (typy zasięgów geograficznych, dysjunkcje i wikaryzm, biogeografia kladystyczna, endemizm, centra różnorodności).

 

​​

​

​

ĆWICZENIA

​ 

Ćwiczenia obejmują 7 spotkań. Uczestnictwo na ćwiczeniach jest obowiązkowe. Ćwiczenia odbywają się w C-401 lub zielniku UGDA, w poniedziałki i piątki (wg planu zajęć).

Ćwiczenia rozpoczynają się 14 października 2016 r.

​

Zaliczenie

Za obecność i aktywny udział w ćwiczeniach student otrzymuje po 15 lub 30 pkt w danej specjalności:

  1. KOLEKCJE BOTANICZNE / HISTORIA BADAŃ TAKSONOMICZNYCH (30 pkt)

  2. ICN / E- TAKSONOMIA (15 pkt + 15 pkt)

  3. ZIELNIK (15 pkt + 15 pkt)

  4. TAKSONOMIA MOLEKULARNA (30 pkt)

  5. GEOGRAFIA ROŚLIN (30 pkt)​

​

Liczba 30 pkt ćwiczeniowych (NIEBIESKI kolor na wykresie) z każdej specjalności oznacza uzyskanie oceny dostatecznej z ćwiczeń. Aby uzyskać wyższą należy wykonać wybrane zadanie/zadania w poszczególnych specjalnościach.

 

Ocena końcowa z ćwiczeń ustalana jest na podstawie liczby uzyskanych punktów w czasie trwania kursu w każdej ze specjalności. Ocena jest średnią arytmetyczną punktów ze wszystkich specjalności dzieloną przez 10. W ramach danej specjalności maksymalną ilością punktów branych pod uwagę jest 50.

Przykład 1: Student uczestniczył wyłącznie w ćwiczeniach i nie wykonał żadnego zadania, więc posiada w Specjalnościach odpowiednio A: 30 pkt, B: 30 pkt, C: 30 pkt, D: 30 pkt, E: 30 pkt. Z ćwiczeń otrzymuje ocenę dostateczną (3.0)

Przykład 2: Student posiada w Specjalnościach odpowiednio A: 80 pkt, B: 130 pkt, C: 40 pkt, D: 35 pkt, E: 35 pkt. Z ćwiczeń otrzymuje ocenę dobrą (4.0)

Przykład 3: Student posiada w Specjalnościach odpowiednio A: 50 pkt, B: 60 pkt, C: 50 pkt, D: 55 pkt, E: 75 pkt. Z ćwiczeń otrzymuje ocenę bardzo dobrą (5.0)

​

W przypadku nieobecności na ćwiczeniach (usprawiedliwionej zwolnieniem lekarskim) student jest zobowiązany do indywidualnego zaliczenia materiału z tych ćwiczeń.

​

​

 

TEMATYKA ĆWICZEŃ

 

Ćwiczenia 1

Kolekcje: szklarnia, kolekcja preparatów mokrych i zielnik (30 pkt)

Wizyta w miejscach przechowywania okazów roślinnych. 

Polecana literatura:

 

Ćwiczenia 2

Rodzaje typów nomenklatorycznych / Jak odkrywa się nowe dla nauki gatunki? (15 pkt) 

Gry dydaktyczne, drzewko decyzyjne, gra symulacyjna.

Polecana literatura:

  • Stace C.A. 1993. Taksonomia roślin i Biosystematyka. PWN. Warszawa.

  • Drobnik J. 2007. Zielnik i zielnikoznawstwo. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

 

Ćwiczenia 3

Taksonom w sieci (15 pkt)

Podstawy Kodeksu Nomenklatury Botanicznej ICN, International Plant Names Index (IPNI), międzynarodowe portale internetowe o tematyce botanicznej.

Polecana literatura:

 

Ćwiczenia 4

Charakterystyka rodzin Angiospermae (15 pkt)

Oznaczanie przedstawicieli rodzin roślin okrytozalążkowych Polski, poznawanie i wskazywanie cech charakterystycznych (praca w zespołach, z kluczem).

Polecana literatura:

  • Szweykowska A., Szweykowski J. 2009. Botanika. Tom 2 - Systematyka. PWN, Warszawa.

  • Rutkowski L. 1999. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. PWN Warszawa.

  • Vascular plants of Poland. A Checklist. http://info.botany.pl/czek/check.htm

​​

Ćwiczenia 5

Konstruowanie klucza do oznaczania (15 pkt)

Tworzenie klucza do oznaczania przynajmniej 10-ciu rodzin roślin w oparciu o materiał zielnikowy (praca indywidualna).

Polecana literatura:

 

Ćwiczenia 6

Taksonomia klasyczna a założenia kladystyki. Porównanie wyników badań morfologicznych i filogenetycznych (30 pkt)

Zajęcia w formie dyskusji oraz krótkich zadań. Analiza drzewa powiązań filogenetycznych.

 

Ćwiczenia 7

Biogeografia kladystyczna (30 pkt)

Co to jest biogeografia i jakie jest jej powiązanie z taksonomią, metody biogeografii kladystycznej, kladystyczne kierunki w biogeografii historycznej, budowanie kladogramów zasięgowych i historycznych, dyskusja wyników analiz.

Polecana literatura (pokój C-408):

  • Kornaś J., Miedwecka-Kornaś A. 2002. Geografia Roślin, rozdział 4 Historyczna geografia roślin. PWN Warszawa.

  • Christopher J. Humphries C.J., Parenti L.R. 1999. Cladistic Biogeography. Oxford Biogeography Series London.

  • Whittaker R.J., Fernandez-Palacios J.M. 2006. Island Biogeography. Oxford Biogeography Series London.

bottom of page